Het kind dat niet gezien wordt

Het kind dat niet gezien wordt

Als ‘super’ roepen te weinig is en verwennen verwaarlozen betekent.

‘Het kind dat niet gezien wordt’ is een vertaling van ‘Das Ubersehene kind’ van Beate Letschert-Grabbe dat eerder (in 2021) in het Duits is verschenen. Het is gebaseerd op de Individualpsychologie van Alfred Adler en maakt de kernideeën van bemoediging tot leidend motief. De auteur neemt de overwegingen van de studenten mee in haar eigen reflecties. Er wordt ingegaan op het omgaan met kinderen die opvallen door hun gedrag. In deze context krijgt de samenhang van de bemoediging van kinderen en tegelijk de bemoediging van leraren een centrale rol.

Beate spreekt kinderen uit groep 6 (in Duitsland) over pedagogische vragen. Uitgangspunt is de observatie dat kinderen met hun legitieme behoefte aan aandacht, zorg en erkenning vaak over het hoofd worden gezien. Uit de gesprekken blijkt hoe gedifferentieerd de kinderen reflecteren op hun ervaringen thuis en op school en hoe precies ze kunnen zeggen wat hen sterkt en bemoedigt. Veel van wat belangrijk is voor hun ontwikkeling gaat verloren door verwenning en verwaarlozing, door de hectiek van het dagelijks leven en door veelgebruikte, holle frasen (zoals ‘Je kunt het!’).

Dr. Beate Letschert-Grabbe is Individualpsychologisch Beraterin und Supervisorin (DGIP). Ze was schoolleider van een basisschool in Sleeswijk-Holstein en docente aan de faculteit Opvoedingswetenschap van de Universiteit van Hamburg. Van 1994 tot 2004 was ze als Hauptseminarleiterin aan het Instituut voor Lerarenopleiding en Schoolontwikkeling verantwoordelijk voor de lerarenopleiding in de deelstaat Hamburg. Sinds 2005 is zij actief in bij- en nascholing van leerkrachten op het gebied van pedagogische en Individual-psychologische onderwerpen. De nadruk in haar werk ligt op de omgang met kinderen met problematisch gedrag en de mogelijkheden tot bemoediging, de samenwerking met ouders en het voeren van oudergesprekken, schoolontwikkeling en pedagogische schoolprofilering, collegiale onderwijsreflectie en supervisie.

Luc Stevens over ‘Het kind dat niet gezien wordt’
Luc Stevens is oprichter van stichting NIVOZ, dat leraren en schoolleiders sterkt bij de uitvoering van hun pedagogische opdracht. Over het boek van Beate Letschert-Grabbe zegt hij:  ‘Dit boek is een persoonlijk boek, zowel van de auteur als van de kinderen waarmee zij sprak over hoe hun ouders en leraren met hen omgaan en hoe zij dat ervaren. Kinderen van 10-11 jaar als volwaardige gesprekspartners die je laten weten dat het goed is of je loyaal vertellen hoe het anders en beter had gekund en je ‘vragen’ als opvoeder om nog even na te denken. Zeker als zich serieuze problemen in de relatie gaan voordoen en stevige reflectie nodig is. Daar is dit boek voor: een antwoord vinden op de vraag waar kinderen op uit zijn als zij zich niet willen of kunnen aanpassen en wat zij nodig hebben. Dus niet zozeer ‘waar komt het probleem vandaan’, maar wat moeten we doen, een praktische pedagogiek.’

Meer uitgaven van Stichting NIVOZ vind je hier >