Aanraken, een levensbehoefte

Aanraking is een eerste levensbehoefte. Kinderen bij wie de huid onvoldoende wordt aangeraakt, groeien slechter, zijn vaker ziek, leren slechter, hebben weinig lichaamsbesef, zijn minder sociaal en communiceren moeizaam. Ze zitten 'niet lekker in hun vel'. Dat inzicht heeft in Zweden geleid tot invoering van speelse vormen van lichaamscontact in vrijwel alle kinderdagverblijven en basisscholen. Naar tevredenheid. Zonder gezonde aanrakingservaringen kennen kinderen hun grenzen niet. Je hebt lijfelijke ervaring met gewenste intimiteiten nodig om goed van fout te kunnen onderscheiden. Zonder ervaring met gewenste aanraking staan kinderen eerder open voor fysieke toenadering van vreemden. Voldoende aangeraakte kinderen leren ook beter. Leren doe je niet alleen met je verstand. Het lichaam en de emoties vormen één geheel met het mentale systeem. In dit boek lees je niet alleen waarom, maar ook hoe je bij kinderen onderling van jongs af aanrakingen kunt stimuleren, en hoe je in uiteenlopende groepen (van peuter tot puber) onderling masseren kunt introduceren en bevorderen. Want elkaar positief aanraken is niet alleen het belang van het individu, maar ook van de groep. Onderlinge kindermassage geeft kinderen de mogelijkheid om de eenheid met elkaar te ervaren, om emoties te delen, om voor jezelf en elkaar te zorgen. Stress in de groep neemt af, het gezamenlijke leervermogen neemt toe, de kinderen zijn minder agressief. In Zweden zegt men: 'Kinderen die elkaar masseren, slaan elkaar niet.' Marijke Sluijter was tot 2016 hoofdredacteur van Educare, tijdschrift met een holistische visie op opvoeding en onderwijs, nu overgegaan in Kiind. Marijke geeft trainingen in tekenspel aan leerkrachten, kindercoaches en -therapeuten en leidt docenten op. Info: www.zinvoltekenenmetkinderen.nl Deze uitgave verscheen eerder onder ISBN 9789066654358